در آينده نزديکي ملت ايران انتخابات مجلس را دارد. من لازم مي‏دانم در باب انتخابات مجلس، به همه - بخصوص به شما جوانان - نکاتي را بگويم. اگر چه بحمدالله ملت ما از خيلي از مسائل آگاه است، ليکن تذکر اين نکات عيبي ندارد. اين انتخابات مهمّ است؛ هم براي ملت ايران مهمّ است، هم براي دشمن. براي ملت ايران چه چيزي اهميت دارد؟ براي ملت ايران اهميت دارد که بعد از گذشت بيست سال، در صحنه سياسي کشور، يک حضور قوي، پُرنشاط و پُرشور داشته باشد و با رأي و اراده خود، قوه مقنّنه‏اش را شکل دهد. براي دشمن چرا مهمّ است؟ دشمن اوّلاً مايل است که در اين انتخابات، مردم حضور چشمگيري پيدا نکنند، تا بتواند بگويد که مردم با انقلاب و نظامشان قهرند! ثانياً مي‏خواهد که مردم تحت تأثير غوغاها و تهمت‏زنيها و هوچيگريها، دچار دهشت شوند و نتوانند نمايندگان حقيقي خودشان را به مجلس بفرستند؛ تحت تأثير تبليغات فريبنده و رنگين قرار گيرند و نتوانند عناصري را که به آنها دل مي‏بندند و اطمينان مي‏کنند، پيدا کنند و به مجلس بفرستند.

همه بايد هوشيار باشند؛ هم دست‏اندرکاران، هم اشخاص و عناصر سياسي و هم همه آحاد ملت. دست‏اندرکاران انتخابات بايد با هوشياري تمام، کار خودشان را طوري به‏انجام برسانند که هيچ خدشه‏اي در کار آنها وارد نشود؛ يعني قانون را رعايت کنند. من، هم از وزارت کشور دفاع مي‏کنم، هم از شوراي نگهبان دفاع مي‏کنم؛ هر دو دست‏اندرکاران نظام اسلامي‏اند و هر کدام وظيفه‏اي دارند. وزارت کشور بايد دقيقاً برطبق قانون عمل کند و نگذارد به آراءِ مردم خيانت شود. آراءِ مردم را تا آن‏جا که وسع و قدرت دارند، گردآوري کنند و با امانت و دقّت تمام، اين آراءِ را بازخواني کنند، تا نتيجه معلوم شود. شوراي نگهبان هم با کمال دقّت و امانت بايد مراقب باشد که هيچ‏گونه تخلّفي در انتخابات نشود. حقّ مردم است که شوراي نگهبان نگذارد بدخواهان اين ملت به قوّه مقنّنه راه پيدا کنند. شوراي نگهبان بايد حقّ مردم را ادا کند و مانع شود از اين‏که بدخواهان اين ملت، بدخواهان اين انقلاب، بدخواهان امام، وارد قوّه مقنّنه کشور امام شوند؛ آن هم در مجلسي که در سال امام تشکيل مي‏شود. هر دو موظّفند؛ هم شوراي نگهبان، هم وزارت کشور. بايد همه دعا کنيم و توفيق آنها را از خدا بخواهيم و به آنها کمک کنيم. در مورد آحاد مردم و چهره‏ها و شخصيتهاي سياسي، آنچه مهمّ است، اين است که انتخابات بايد در فضايي انجام گيرد که هم پُر شور و زنده و با نشاط باشد، هم آرام و متين باشد؛ يعني شور و نشاط باشد، اما تشنّج نباشد؛ متانت و آرامش و اطمينان و استقرار باشد. اين فضاي مطلوب انتخابات است. هرکس اين‏طور عمل کند، خدمت کرده است؛ هرکس عکس اين عمل کند، يا مردم را نسبت به انتخابات بدبين کند، يا آنها را از نتايج انتخابات نااميد کند، يا فضا را با شايعه‏پراکني و تهمت‏زني و درگيريهاي دروغين ملتهب کند و از آرامش بيرون بياورد، خيانت کرده است؛ هرکس مي‏خواهد باشد؛ اين را همه بدانند.

مردم با دقّت نگاه مي‏کنند و در اين قضايا، دوستان و دشمنان و خيرخواهان و بدخواهان خود را مي‏شناسند. خيرخواه آن کسي است که فضا را با نشاط و با شور نگه مي‏دارد و در عين حال با حرفهاي آرامش‏بخش خود، فضا را براي انتخابات آماده مي‏کند تا مردم بيايند و در انتخابات شرکت کنند. ان‏شاءالله اين انتخابات، از انتخاباتهاي قبلي هم بالاتر و پُرشورتر باشد و تعداد شرکت کنندگان بيشتر باشند. آدمِ بدخواه و بددل کسي است که اوّلاً نيش مي‏زند که مردم را بدبين کند، بعد هم فضا را ملتهب مي‏کند؛ يعني فضاي تهمت، فضاي بدبيني و فضاي تشنّج سياسي درست مي‏کند؛ اينها بسيار بد است. بعضي طرفدار اين هستند که هميشه دعوا وجود داشته باشد! چرا بايد دعوا باشد؟! يک ملت در سايه دعواي بين خود، به جايي نمي‏رسد. يک ملت هرچه مي‏خواهد و هر آرزويي که دارد، با اتّحاد، با وحدت، با همدلي و با همدستي، به آن آرزوها مي‏رسد. چرا بعضي همه تلاششان اين است که دلها را با هم بد کنند؛ دلها را پُر از کينه از هم بکنند و دائماً عليه يکديگر جوّ تهمت به‏وجود آورند؟! چه چيزي براي مملکت و ملت و آينده و نظام به‏دست مي‏آيد، جز اين‏که دستشان از حقايق و از صفا و امانت و صداقت خالي است؟! مي‏خواهند چيزي گفته باشند؛ اين‏طوري حرف مي‏زنند؛ اين‏طوري مي‏نويسند! بايد فضاي کشور را به سمت همدلي پُرنشاط و پُرشور پيش ببرند؛ وظيفه همه است.

مردم هم بايستي بگردند و در همين فرصتي که تا انتخابات باقي است، به‏عنوان يک وظيفه شرعي و اخلاقي، نامزدهايي را پيدا کنند که وقتي در محضر خدا از آنها سؤال مي‏شود که چرا تو اين آقا يا اين خانم را به قوه مقنّنه فرستادي، بتواند جواب بدهد و بگويد براي اين مصلحت. انتخابات، وظيفه است. انتخابات، يک کار بزرگ و يک اقدام شرعي و يک اقدام خدايي است؛ بگرديد آدمهاي مناسب را براي اين کار مهم پيدا کنيد. آدمِ مناسب چطور آدمي است؟ بايد کارآمد باشد؛ اين تجربه بيست‏ساله ماست. کارآمدي تنها هم کافي نيست؛ بايد متديّن هم باشد. آدم متديّن، احتمال خيانتش کم است. آن متديّنهايي که يک وقت دچار لغزش مي‏شوند، اوّل تقواي خودشان را از دست مي‏دهند؛ بعد اين لغزش به سراغ آنها مي‏آيد. پس، بايد متديّن و باتقوا هم باشند تا بتوانيد براي کارهاي اين کشور به آنها اعتماد کنيد. همچنين بايد در مقابل توپ و تشر اين و آن - خارجي، داخلي، زورگويان، قدرتمداران - شجاع باشد و دل خود را نبازد. کسي که دل خود را در مقابل توپ و تشر باخت، دستش هم براي امضا مي‏لغزد؛ پايش هم براي جلو رفتن مي‏لرزد؛ نمي‏شود به او اعتماد کرد. نماينده بايد شجاع و باشرف و امين و طرفدار ضعفا و قشر ضعيف باشد. قانون بايد بتواند از حقوق ضعفا دفاع کند، والاّ قانوني که پولداران را پولدارتر کند، قانون مملکت اسلامي نيست. قانون بايد بتواند گره‏ها را باز کند و به دردِ دل قشرهاي محروم برسد. نماينده بايد آدمي باشد که اين چيزها را بفهمد؛ آدمي باشد که حتّي‏المقدور با تجربه باشد. در اين کارهاي بزرگ، تجربه خيلي مهمّ است. بگرديد اين خصوصيات مهم را در اشخاص پيدا کنيد. انسان متديّن، عفيف، کارآمد، شجاع، داراي قدرت مقاومت در برابر اين و آن، اگر به قوّه مقننه برود، طبق تجربه‏اي که ما در اين بيست سال داريم، مي‏تواند در نقاط حسّاس، به نفع مردم و به نفع کشور کار کند. اين‏طور انسانهايي مهمّند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: